بیماری دژنراتیو دیسک کمر چیست؟

بیماری دژنراتیو دیسک کمر چیست؟ بیماری دژنراتیو دیسک کمر زمانی رخ می‌دهد که فرد پا به سن گذاشته و دیسک های ستون فقرات او شروع به انحطاط می‌کنند. طبیعتا هر بخشی از بدن بعد از مدتی می‌تواند فرسوده شود و این موضوع در دیسک کمر نیز پیش آمده و به دژنراتیو دیسک کمر منجر خواهد شد. در این مقاله قصد داریم اطلاعاتی درباره دژنراتیو دیسک کمر و نشانه های آن بیان کنیم، با ما همراه باشید.

علائم دژنراتیو دیسک کمر

دژنراتیو دیسک کمر می‌تواند طیف وسیعی از علائم را ایجاد کند که می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی فرد داشته باشد. درک علائم و نشانه های بیماری دژنراتیو دیسک می‌تواند به افراد کمک کند تا به دنبال درمان و استراتژی های مدیریتی مناسب باشند. توجه به این نکته مهم است که همه مبتلایان به بیماری دژنراتیو دیسک علائم مشابهی را تجربه نمی‌کنند و شدت علائم می‌تواند از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت باشد. برخی از افراد ممکن است علائم نسبتاً خفیفی داشته باشند که به راحتی با درمان های محافظه کارانه کنترل می‌شوند، در حالی که برخی دیگر ممکن است علائم بارزتر و ناتوان کننده تری را تجربه کنند که به مداخلات تهاجمی تری نیاز دارد. نشانه های دژنراتیو دیسک کمر شامل موارد زیر است:

کمردرد مزمن

یکی از علائم بارز بیماری دژنراتیو دیسک کمر درد مزمن است. این درد می‌تواند کسل کننده و دردناک باشد و ممکن است با حرکات یا فعالیت های خاص تشدید شود. افراد مبتلا به بیماری دژنراتیو دیسک کمر، همچنین ممکن است دردی را تجربه کنند که به باسن، ران ها یا حتی پایین پاها می‌رسد. این درد به عنوان درد رادیکولار شناخته می‌شود و می‌تواند با بی حسی، سوزن سوزن شدن یا ضعف در نواحی آسیب دیده همراه باشد.

سفتی و کاهش انعطاف پذیری

علاوه بر درد، افراد مبتلا به بیماری دژنراتیو دیسک ممکن است دچار سفتی و کاهش انعطاف پذیری در قسمت پایین کمر شوند. این موضوع می‌تواند انجام کارهای روزمره مانند خم شدن، بلند کردن یا حتی نشستن برای مدت طولانی را دشوار کند. سفتی و کاهش دامنه حرکتی می‌تواند به ناراحتی بیشتر و محدودیت های عملکردی کمک کند.

احساس بی ثباتی یا ضعف

یکی دیگر از علائم شایع بیماری دژنراتیو دیسک، احساس بی ثباتی یا ضعف در قسمت پایین کمر است. این مسئله می‌تواند حفظ وضعیت بدنی مناسب را چالش برانگیز کند و ممکن است خطر آسیب در حین فعالیت های بدنی را افزایش دهد. برخی از افراد مبتلا به بیماری دژنراتیو دیسک کمر ممکن است متوجه کاهش استقامت فیزیکی کلی خود و افزایش حساسیت به خستگی شوند.

دچار شدن به عوارض دیگر

با پیشرفت بیماری دژنراتیو دیسک، برخی افراد ممکن است دچار عوارضی مانند تنگی کانال نخاع کمری یا اسپوندیلولیستزی شوند. تنگی نخاع زمانی رخ می‌دهد که کانال نخاعی باریک می‌شود و بر نخاع و اعصاب فشار وارد می‌شود که می‌تواند منجر به علائمی مانند درد پا، بی حسی، و ضعف، به ویژه با ایستادن یا راه رفتن شود. اسپوندیلولیستزیس زمانی اتفاق می‌افتد که یک مهره روی مهره زیر آن به جلو می‌لغزد که می‌تواند منجر به کمردرد و فشرده شدن عصب شود.

دژنراسیون دیسک بین مهره ای چقدر شایع است؟

بیماری دژنراتیو دیسک یک بیماری شایع است که دیسک های بین مهره ای ستون فقرات را تحت تاثیر قرار می‎‌دهد. این دیسک‌ها به عنوان بالشتک بین مهره‌ها عمل می‌کنند و انعطاف‌پذیری و جذب ضربه را به ستون فقرات ارائه می‌کنند. بیماری دژنراتیو دیسک کمر زمانی اتفاق می‌افتد که دیسک‌ها خراب یا خراب می‌شوند که منجر به درد، سفتی و سایر علائم می‌شود.شیوع بیماری دژنراتیو دیسک بسته به گروه سنی و معیارهای مورد استفاده برای تشخیص متفاوت است. مطالعات نشان داده اند که دژنراتیو دیسک در افراد مسن شایع تر است و میزان شیوع با افزایش سن افزایش می‌یابد. در واقع، تخمین زده می‌شود که تا سن 60 سالگی، بیش از 90 درصد افراد درجاتی از انحطاط دیسک را تجربه خواهند کرد. با این حال، توجه به این نکته مهم است که همه افراد مبتلا به دژنراسیون دیسک علائم را تجربه نمی‌کنند.

علت بیماری دژنراتیو دیسک

بیماری دژنراتیو دیسک یک بیماری شایع است که بخش بزرگی از جمعیت را تحت تاثیر قرار می‌دهد، به ویژه با افزایش سن. در حالی که در افراد مسن‌تر شایع‌تر است، می‌تواند بر افراد جوان‌تر نیز تأثیر بگذارد، به‌ویژه کسانی که درگیر فعالیت‌هایی هستند که بر ستون فقرات فشار وارد می‌کنند. در ادامه برخی از عواملی که ممکن است خطر ابتلا به بیماری دژنراتیو دیسک را افزایش دهند آورده شده است:

سن

سن یک عامل خطر مهم برای بیماری دژنراتیو دیسک است. با افزایش سن، دیسک‌های ستون فقرات به طور طبیعی محتوای آب و خاصیت ارتجاعی خود را از دست می‌دهند و آن‌ها را بیشتر در معرض آسیب و تحلیل قرار می‌دهند. این روند می‌تواند از دهه دوم زندگی شروع شود، اما در افراد بالای 40 سال شیوع بیشتری دارد.

ژنتیک

استعداد ژنتیکی می‌تواند در ایجاد بیماری دژنراتیو دیسک نقش داشته باشد. تحقیقات نشان داده است که تغییرات ژنتیکی خاص می‌تواند افراد را مستعد انحطاط دیسک کند. اگر سابقه خانوادگی بیماری دژنراتیو دیسک کمر دارید، ممکن است خودتان در خطر ابتلا به این بیماری باشید.

شغل و سبک زندگی

مشاغل و فعالیت‌هایی که شامل بلند کردن مکرر یا سنگین، خم شدن، پیچ خوردن یا نشستن طولانی‌مدت می‌شود، می‌تواند خطر ابتلا به بیماری دیسک را افزایش دهد. افرادی که در مشاغلی مانند ساخت و ساز، پرستاری و محوطه سازی هستند به دلیل نیازهای فیزیکی کارشان، مستعد ابتلا هستند. به طور مشابه، افرادی که سبک زندگی کم تحرک دارند یا در ورزش های پرتأثیر شرکت می‌کنند نیز ممکن است در معرض خطر بیشتری باشند.

سیگار کشیدن

سیگار کشیدن به عنوان یک عامل خطر برای بیماری دیسک دژنراتیو شناخته شده است. مواد شیمیایی موجود در دود تنباکو می تواند خون رسانی به دیسک ها را مختل کند و منجر به انحطاط تسریع شود. افراد سیگاری نیز بیشتر احتمال دارد کمر درد را تجربه کنند که اغلب از علائم بیماری دژنراتیو دیسک کمر است.

چاقی

اضافه وزن بدن می‌تواند به ایجاد و پیشرفت بیماری دژنراتیو دیسک کمک کند. فشار اضافی بر ستون فقرات ناشی از حمل وزن اضافی می‌تواند انحطاط دیسک را تسریع کند و منجر به افزایش درد و ناتوانی شود.

تروما و آسیب

صدمات حاد یا ضربه به ستون فقرات می‌تواند خطر ابتلا به بیماری دژنراتیو دیسک را در آینده افزایش دهد. این آسیب‌ها می‌توانند باعث آسیب ساختاری به دیسک‌ها و بافت‌های اطراف شوند و منجر به انحطاط زودرس شوند.

وضعیت بدنی ضعیف

حفظ وضعیت نامناسب در یک دوره طولانی می‌تواند فشار بیش از حد بر دیسک های ستون فقرات وارد کند و به انحطاط آن ها کمک کند. خم شدن، قوز کردن روی دستگاه های الکترونیکی و نشستن طولانی مدت بدون پشتیبان مناسب همگی می‌توانند به فشار وضعیتی بر روی ستون فقرات کمک کنند.

ناهنجاری های ستون فقرات

برخی از ناهنجاری های مادرزادی یا اکتسابی ستون فقرات، مانند اسکولیوز، اسپوندیلولیستزیس، یا تنگی ستون فقرات، می‌توانند افراد را مستعد ابتلا به بیماری دژنراتیو دیسک کنند. این شرایط می‌تواند بیومکانیک طبیعی ستون فقرات را تغییر دهد و منجر به افزایش ساییدگی و پارگی دیسک ها شود.

عدم تحرک

فقدان فعالیت بدنی و ورزش منظم می‌تواند عضلات حمایت کننده از ستون فقرات را ضعیف کرده و منجر به افزایش فشار بر دیسک های ستون فقرات شود که می‌تواند به روند دژنراتیو کمک کند و علائم بیماری دژنراتیو دیسک کمر را تشدید کند.