تومور مننژیوم مغزی چیست؟ این نوع از تومورها معمولا خوش خیم بوده و ناشی از سلول های مننگوتلیال می‌باشند که در قسمت عنکبوتیه مشاهده می‌شود. عنکبوتیه بافتی است که مغز را در بر میگیرد. در این مقاله قصد داریم اطلاعاتی درباره تومور مننژیوم مغزی برای شما بیان کنیم، برای کسب اطلاعات بیشتر تا انتهای مقالات با ما همراه باشید.
شیوع مننژیوم
مننژیوم ها معمولا 23 درصد تومورهای داخل مغزی را در بر می‌گیرند، که بعد از تومورهای گلیوم در رتبه دوم قرار دارند. معمولا شایع شدن تومور در دومین نیمه زندگی است. 76 درصد ایجاد این بیماری پس از 50 سالگی رخ می‌دهد و سن متوسط آن 61 سال است. اما در برخی موارد بروز این بیماری در کودکان و نوجوانان نیز مشاهده می‌شود. این نوع تومور بیشتر در بین زنان شایع است (68.06 درصد زنان در برابر۳۲ درصد مردان.
دلایل ایجاد تومور مننژیوم
عامل ایجاد کننده ی خاصی برای این تومور مغزی هنوز مشخص نشده است. یکی از دلایل مطرح شده،وراثت خانوادگی می‌باشد که یکی از افراد این بیماری را داشته و ممکن است افراد دیگر نیز درگیر این بیماری باشند. پس ممکن است ژنتیک عامل این بیماری باشد اما هنوز این موضوع ثابت نشده است. خیلی از موارد (در افراد مبتلا به این بیماری در سه دهه ی پیش) مشاهده می گردید که برای مثال برای درمان کچلی از پرتودرمانی استفاده می کرده اند و سپس دچار مننژیوم می شده اند ولی این موضوع نیز هنوز یک احتمال است. برخی نیز ضربه های مغزی را متهم کرده اند که این موضوع نیز یک فرضیه می‌باشد. مننژیوم معمولا توموری است که به صورت یک حجمی می‌باشد. گاهی اوقات ما چند مننژیوم را مشاهده می‌کنیم، اما اندازه ی آن به این موضوع بستگی دارد که چه زمانی تومور تشخیص داده می‌شود. اگر در مکانی باشد که بر بافت های حیاتی فشار آورده و نشانه ای از خود بروز دهد در این صورت سریعا تشخیص داده می‌شود. اما اگر در مکانی مانند قسمت پیشانی باشند(مخصوصا تومور مننژیوم های عصب بویایی)، سریع کشف نمی‌شوند و در صورتی که بزرگ شده باشند تشخیص داده میشوند. تومورهای مننژیوم جزو تومورهایی محسوب میشوند که بسیار خون دارند، به همین علت پزشک در هنگام جراحی باید دقت و تمرکز بالایی داشته باشد تا خونریزی زیادی رخ ندهد.
انواع تومورهای مننژیوم
برای این نوع تومور چندین درجه بندی داریم:
- درجه ۱ یا خوش خیم
- درجه ۲ بین خوش خیم و بدخیم
- درجه ۳ که بسیار نادر بوده و بدخیم هستند. اما این نوع در مقایسه با تومورهای بدخیمِ واقعی بدخیمی کمتری دارند.
نشانه های مننژیوم
یکی از اولین نشانه های مننژیوم سردرد است. معمولا سردردهای کل مغز و گاهی سردردهای جلوی سر جزو نشانه های این بیماری محسوب میشوند و به دلیل این که بسیاری از افراد دچار سردرد میشوند، به این موضوع توجه نمی‌کنند. بعضی اوقات علائم نورولوژیک داریم و سردردها مقداری تغییر می‌کنند. در مواردی دیگر نیز نورالژی داریم که دردهایی در قسمت صورت و پشت سر و در برخی موارد گیجگاهی ایجاد میشوند. گاهی اوقات نیز نشانه های پی شناختی (نورولوژیک) ایجاد می‌شود، مثلا اگر تومور در قسمت پیشانی عقبی باشد ممکن است مشکلات تکلمی و عضلانی مانند فلج یک قسمت از بدن رخ دهد. حتی در برخی موارد مشکلات قضاوت، افسردگی، مشکلات چشمی مانند کم شدن دید، بی حالی و مشکلات مربوط به مخچه را نیز می‌تواند داشته باشد. همین موارد ذکر شده می‌تواند محل رخداد تومور را مشخص کند در بسیاری از اوقات مننژیوم در قسمت های نزدیک یک عصب خاص مغزی قرار دارد که در این صورت مشکلات خاص خود مانند فلج عصب چهره ای یا فلج شنوایی را دارد. در برخی موارد تومورهای مننژیوم می‌توانند به استخوان حمله کنند و باعث تغییر شکل استخوان شوند.
روش های تشخیص مننژیوم
اولین کاری که پزشک برای تشخیص این تومورها انجام می‌دهد برش نگاری رایانه ای یا همان سی تی اسکن است. در سی تی اسکن مننژیوم ها مشاهده شده و شاهد این نکته هستیم که رنگ آن نسبت به سایر تومورها کمرنگ تر می‌باشد. نگاره ی تشدید مغناطیسی (ام آر آی) نیز امکان تشخیص دقیق را برای ما فراهم می‌کند و با گرفتن برش هایی سه بعدی می‌توانیم برای عمل جراحی نیز تصمیم بگیریم.
درمان تومور مننژیوم
بهترین روش درمان تومور مغزی تا جایی که امکان دارد جراحی است. در برخی موارد حین جراحی به دلیل این که این تومورها رگ های بسیاری دارند، ممکن است حین جراحی خونریزی رخ دهد. به همین علت قبل از عمل جراحی پزشک با رگ نگاری یا آنژیوگرافی سرخرگ ها را برای خونریزی کم محدود می‌کند تا عمل جراحی راحت تر و سریع تر انجام شود. تا جایی که امکان دارد باید کل تومور برداشته شود و این موضوع معمولا مشکلی ندارد و اگر توسط جراحی حاذق این عمل انجام شود همه تومور برداشته می‌شود. برخی اوقات تومور به سخت شامه (مننژ) چسبیده که در این صورت باید انعقاد انجام داد (کواگولاسیون) که باعث می‌شود تومور عود نکند. در مواردی که درجه تومور 2 یا 3 است پرتونگاری نیز پیشنهاد می‌گردد. به طور کلی درمان قطعی مننژیوم ها برداشتن تومور بوده و پس از آن تومور برگشت نمی‌پذیرد. تومور مننژیوم در 95 درصد موارد امید زندگانی بیمار را کم نمی کند مقدار بیشتر از سایر تومورها می‌باشد.